Moederdag

Oud nieuws 2001

De wereld mooier maken dan die is.

Doen we het niet allemaal.
Het hoort erbij want anders zouden we het nog geen dag met elkaar uithouden. Als grenzen en wetten zouden verdwijnen, dan maakten we er een groot luguber bloedbad van, zonder overlevers.

Onze opvattingen over goed en kwaad zijn in de loop der eeuwen dermate geëvolueerd dat we doorgaans nauwkeurig weten wanneer de schijn wordt opgehouden en of dat legitiem is of niet.
Dus die leugentjes (wat zie jij er goed uit, Bep, gezellige blouse, Jan)  horen erbij. Dat vinden we al lang goed. Sterker nog: we zouden beledigd raken als de ander ons wereldje niet mooier zou maken.

Beroepshalve, za'k maar zeggen, werk ik in volle overtuiging en enthousiasme mee aan het grotere bedrog.

Voor wie het niet weet: ik werk in een winkel met hippe, jonge kleding voor hippe jonge meisjes en jongens; een geweldig gewillige prooi. Voor de schermen is alles flitsend, mooi en stralend, achter de schermen is het bloed, zweet en tranen.
Nou kan het natuurlijk nog veel groter.

Neem de reclamewereld. Zij maken de wereld niet alleen mooier, maar zij vernaggelen 'm zelfs in destructieve mate. Maar ook in die shit trappen we maar al te gretig.

We krijgen er nooit genoeg van kennelijk en zij bedenken er lustig op los. Dus nu zitten we met tachtig soorten crempjes om je huid mee te verjongen, te liften en te hydrateren en hebben we honderd soorten shampoo om uit te kiezen voor jonger haar, tegen gespleten punten, dode uiteindes, afgebladerde kleurenpigment, pro versteviging of ter bevordering van de  haargroei. Dat alles voorzien van  pakkende slogans in flitsende commercials.
Ik vind dat een intrigerende wereld.

Als kleine Emiel doolde ik op de Kermis rond

en door de hallucinerende, flikkerende lampjes in ontelbare kleuren, de spectaculaire bewegingen van de attracties en de snoeiharde muziek geloofde ik echt dat de wereld op die manier het mooist was.

Datzelfde gevoel ervoer in de Efteling, in het subtropische zwemparadijs van een Center Parcs, ja, zelfs bij de plaatselijke V&D. Miniwerelden die het leven absoluut mooier maakten en daar doelbewust op ziijn ingericht. Tegen betaling mag iedereen meegenieten.

Zo begin mei barst het Moederdaggeweld los.
Het begint langzaamaan met wat posters en vermeldingen op etalageruiten in de binnenstad. We moeten vooral weten dat het 13 mei Moederdag is.

De vraag wat we nou weer moeten kopen doet er niet toe. Eerst is het noodzaak om tot op je botten te beseffen dat het 13 mei Moederdag is en dat er dan toch wel het teen en tander van je verwacht wordt, voor die enige echte moeder.

RTL4 komt met een verschrikkelijk fout concert “Speciaal voor Moeder”, gesponsord door Nivea. Opeens zijn er prijsvragen en acties, allemaal speciaal voor moeder. Als je laat weten hoe speciaal jouw moeder is maak je kans op een jaar lang gratis chocoladerotzooi van Milka of schijtpapier van Edet.
Vergeet vooral niet je allerliefste moeder speciaal voor Moederdag een speciale moederdagkaart te sturen via www.weetikveelwat.nl en denk uiteraard ook aan het moederdagbloemetje. We hebben namelijk speciale moederdagboeketten voor u samengesteld en voor nog geen vijftien euro heeft u al een schitterend moederdagbosje. Zo mooi, dat je moeder zich spontaan afvraagt waarom ze jou niet jaren eerder heeft gebaard!

We hebben supermarkten vol speciale moederdagthee, moederdaggebak en moederdagsuikerklontjes. Overigens tref je rond Moederdag opvallend weinig reclame voor afslankboeken van dieetgoeroes.
Op TV zien we Bee Enners met hun moeder verschijnen om te vertellen hoeveel ze te danken hebben aan hun moeder, hoe lief dat ze is en hoe onmisbaar. “Ja”, knikt een soapactrice dan heftig – uitvergroten heeft ze geleerd op de toneelschool –, “het klinkt als een cliche, maar mijn moeder is echt mijn allerbeste vriendin”. Moeder krijgt een zoen op haar wang en kijkt ontroerd de camera in.
Agosss, lief.

Gatverredamme!

Ik haat het oprecht intens, heel Moederdag!
Het is de enige periode in het jaar dat ik etalageruiten in wil slaan, bushokjes kapot wil trappen, reclamebureau's wil opblazen en de ogen van televisiebazen wil uitprikken.

Hoeveel kinderen zouden er zijn die dat met mij delen? Wereldwijd?
Ik denk veel.

Heel veel meer dan we ons willen voorstellen.
Dat kunnen we simpelweg niet tot ons door laten dringen.
Daar zou onze wereld zoveel minder mooi van worden. En dat moet koste wat het kost voorkomen worden.