Of ie nou wel of niet zwart moet zijn.. is dat werkelijk het punt?
Je weet wel, Piet, die wij hebben bedacht om kindertjes zoet te houden of in mijn geval: bang tot praktisch mijn vierentwinigste.
De discussie, die onderhand hooliganachtige vormen begint aan te nemen, rondom Piet vind ik, als blanke Hollander uit 1974, van een fascinerend soort op een nogal bedenkelijk niveau.
Je zou toch immers eerder Sinterklaas, als rasechte slavendrijver die zijn gelijke in de geschiedenis niet kent, ter dood veroordelen dan die arme Piet, de vermeende slaaf, het slachtoffer.
Piet doet zo zijn best om lachend en huppelend net te doen alsof ie het allemaal maar leuk vind om kinderen blij te maken, snoepgoed te strooien en cadeautjes in de gang te plaatsen. Geef toe, die mannetjes hebben de schijn verdomd goed opgehouden.
Nee, als iets rascisme is in dit verhaal, dan is het die verklede blanke geilaard met pedofiele trekjes. Het zou mij niet verbazen als er naast adressen en namen allerlei fotootjes in dat Grote boek van hem staan!
Piet is racisme, beweren Jerry Afriyie en Quinsy Gario, de nieuwste aanzwengelaars van al dit voortslepende leed, dat al sinds de zestige jaren de kop op steekt.
Maar wie nu protesteert heeft niets te maken met het duistere slavernijverleden. Het merendeel van de tegenpartij is zwart/donker of hoe je dat ook neutraal het beste mag zeggen.
Dat er een uiterlijke gelijkenis is valt niet te ontkennen en als dat het probleem is, zou ik zeggen: Goed, aanpassen die Pieterbaas. Zonder aarzelen. Toch waag ik te betwijfelen of dat nu echt de essentie van het probleem is.
Waar het, mijns inziens, feitelijk om draait is dat zij denken dat wij denken dat we die geweldadige periode aan het vieren zijn.
Of dat zij denken dat wij denken dat Nederlanders met een migratieachtergrond (voorheen 'allochtoon'genoemd) minderwaardig zijn en geen gelijke behandeling verdienen.
Of dat zij denken dat wij denken dat alle allochtonen onderdanig moeten zijn aan alle blanken.
Of dat zij denken dat wij denken dat de niet-westerse medemens alleen maar goed is om cadeautjes in te pakken en lintjes te strikken.
Of dat zij denken dat wij denken dat de donker gekleurde bevolking dom is, een achterstand heeft en dat ze allemaal op elkaar lijken.
En andersom denken wij dat zij denken dat wij allemaal rascisten zijn, de slavernij goedkeuren, geen rekening willen houden met hunnie en dat hunnie grote aanstellers zijn.
Het zal zich ontwikkelen van kwaad tot erger.
In wezen getuige die protesten aan weerszijden van een merkwaardig soort minderwaardigheidscomplex want het pijnpunt zit hem in het "Zij denken dat wij denken', en andersom. Koppigheid troef.
Ik ben ervan overtuigd dat geen enkele weldenkende voorstander ook maar een greintje positiviteit voelt bij dat slavernijverleden.
En ligt er bovenal niet een dringende taak bij de ouders om kinderen het teen en tander aan bagage mee te geven?
De zwarte gemeenschap iets als : "Zwarte Piet is het hulpje van Sinterklaas en dat is een vrolijke, slimme gekkert die soms een beetje domme dingen doet, zoals iedereen, maar altijd heel lief voor de Sint en de kinderen. Maar iedereen zou wel zwarte Piet willen zijn."
En de kaaskoppen iets als: "Niet alle donkere mensen zijn zwarte Piet en dat kan je zien aan hun kleren, het gebrek aan pepernoten en de zak gevuld met cadeautjes."
Het zijn nota bene kinderen! Zuig er een puntje aan!
Toen ik nog geloofde en waarschijnlijk ook nog wel nadien, heb ik beslist als kleine Emiel een donkergekleurde medelander, na het nu schijnt, beledigd.
'Kijk, zwarte Piet!' gierde ik dan over straat met een stel vriendjes en wees naar een man van negroïde afkomst.
'Naar het nu schijnt' dus.
Het was destijds nooit als discriminerend/beledigend bedoeld, maar de vergelijking is snel gemaakt. Juist in de periode rondom Sinterklaas, waarin je als kind geindoctrineerd wordt met dat fabeltje.
Als de man mij er op had aangesproken had ik er vermoedelijk niks van begrepen, want zwarte Piet had geen negatieve lading.
Als we massaal in de paashaas hadden geloofd waren de 'scheldwoorden' met evenveel verbeeldingskracht op hen met rare loopjes of met donkerbruin haar afgevuurd, waarschijnlijk helemaal als ze ook nog een buideltasje droegen of een strikje in het haar hadden. Niet om ècht te beledigen maar omdat jonge kinderkopjes een fantasierijk verband weten te leggen op basis van slechts kleur. Een fantastisch vermogen dat we naarmate we ouder worden kwijt raken.
Je beledigd voelen is naar mijn idee een keuze.
Je kan denken: au! of je denkt: wat ben jij een sneuneus.
Ik, als enthousiaste homoseksuele flikker weet hoe het is om gediscrimineerd en uitgesloten te worden, hoe het voelt om plaagstootjes te ontvangen die eigenlijk door merg en been gaan. Maar ik weet ook(!) hoe het voelt om mij te verbeelden dat men mij misschien niet mag omdat ik op mannen val.
Maar als het wel opzettelijk was... dan zal dat zo zijn. Ik wist dat ik daar overheen zou groeien, op een dag boven zou staan.
Vooroordelen bestaan bij de gratie van het 'zij denken dat wij denken'-systeem.
Om dat tegen te gaan moet je met elkaar praten, niet met elkaar knokken en zeker geen kinderfeest verzieken. Dat geldt overigens voor beide partijen. Tegenover elkaar staan met spanddoeken voorzien van kortzichtige leuzen komt niet in de buurt van een oplossing, maar neigt eerder naar opruiing.
Je laten krenken door mensen die mijlenver van je af staan of verbanden leggen met iets uit een ver, ver verleden, is een keuze met als gevolg een beperking die jij jezelf oplegt. Net zoals het een beperking is om verbeten vast te houden aan een sprookje in de vorm waaraan jij zulke goeie herinneringen hebt.
Dat is eeuwig zonde en zo had de Goedheiligman het sowieso nooit bedoelt.
Dat staat vast.
Reageren?