God geneest
En ja hoor!
Weer opnieuw is een homo verlost van zijn aandoening "homosexualiteit".
EO blij. God blij. En de homo, herstel: hetero, of nee jongeman ook buiten zinnen van vreugde! Nooit meer zal hij zich toegeven aan al dat gepijp, gelik aan harige mannenkonten en ander anale toestanden. Gatverredamme!
Vrijdagavond zat hij in het tv-programma ‘Jinek’, waar hij zijn aangrijpende getuigenis vertelde.
Hij vertelt over de paar jaar dat hij zich als homo helemaal uitleefde. ‘Ik was daarin heel extreem.’ In de weekenden ging hij naar de meest ordinaire gayclubs en hij had het ene vriendje na het andere. ‘Ik gebruikte harddrugs en deed alles wat God verboden had.’ Hij begon zelf pornofilmpjes te maken en op internet te plaatsen. Nou ja!!
Toen kwam het moment dat God ingreep in zijn leven. Tony vertelt: ‘Hij vond het genoeg. In een club in Brussel, waar voornamelijk oudere mannen waren die hun lusten op elkaar uitleefden en die mij behandelden als ‘jong snoepje’, liet God me inzien dat het dierlijk, onmenselijk en onnatuurlijk was wat hier gebeurde.
Nog nooit had ik zo’n ordinair en banaal feest meegemaakt. Ik werd duizelig, kreeg geen lucht meer en moest naar buiten. Ik was angstig en ik kon gewoon niet meer naar binnen. Die zondag zat ik weer bij mijn ouders in de kerk.’
Voor Jinek leek het droomwereld: een keet vol hitsige mannen.
"Och kind, dat wil je niet willen hoor", toeterde hij, afkeurend zwaaiend als Beyonce met zijn handje."Het was echt zo vreselijk!"
"-Was je gelukkig?", vroeg Eva.
"Ik dacht toen van wel. Maar ik was in die tijd heel egoistisch."
Maar de homo, herstel.. hetero, uhm 'jongeman' voegde er wel aan toe dat wat hij deed niet per defintie illustratief is voor de hele gaywereld. Er zitten ook gewone bij. "Ik was degene die extreem was."
Op de vraag van Jinek of het niet gewoon zijn eigen gedachte was die tot inzicht kwam daar in Brussel, kwam een hoop geblaat van "Nee, dit was echt heel anders."
Tony groeide op in een christelijk gezin en zat op een reformatorische school.
Dus zo heel verwonderlijk is dat nieuwe inzicht natuurlijk niet. Als je maar vroeg begint met die onzin in een kinderhoofd te stampen dan zit het er definitief in. Ik krijg altijd een beetje kippenvel en diarree als ik dat soort gasten hoor praten. Ik kan er niks doen. Ik ben niet blij voor hem, ik benijd hem niet. Op zijn 19e heeft ie al een heel leven achter zich, en hij moet nog even!
Het meest misselijkmakende is eigenlijk nog wel dat de EO en al die andere levensgevaarlijke godsfanaten dit aangrijpen om aan te tonen dat ie echt bestaat (God dus) en dat ie genezen kan en ingrijpt als het dramatisch slecht met je af dreigt te lopen.
En dat jochie wordt weer voor de zoveelste keer gek gemaakt. Dit keer houdt men hem een andere worst voor. Niet die van het mannelijke geslacht, maar die van eeuwig geluk en liefde.
Donder op en geloof toch in jezelf, jongen!
